وحدتی ارتباط

پَنیر یکی از گونه‌های لبنیات است که به طور گسترده‌ای در صدها نوع مختلف تهیه و در اکثر نقاط جهان مصرف می‌شود . پنیر را از دَلَمَه‌شدن شیر تهیه می‌کنند . شیر از طریق کشت باکتری‌ها ترش ( اسیدی ) می‌شود . سپس با اضافه شدن آنزیم Rennet ( مایه‌ی پنیر ) و یا یک جایگزین ( مانند اسید استیک یا سرکه ) دَلَمَه می‌شود و شیر بسته‌شده و آب پنیر به دست می‌آید .
انواع پنیر را براساس ویژگی‌هایشان به چند نوع مختلف دسته بندی می‌کنند از جمله نوع ترکیبات شیر ، آنزیم مورد استفاده برای ترش‌کردن آن ، رژیم غذایی حیوان ، روش کار و میزان رطوبت پنیر .
۱- پنیرهای با رطوبت کم ( ۱۳ تا ۳۴ درصد ) شامل پنیر دومان ، پنیر پارمیجانو ( پارمسان ) ، پنیر ریکوتای خشک ، پنیر گجی توست و پنیر میزوست می‌شوند .
۲- پنیرهای با رطوبت متوسط ( ۳۴ تا ۴۵ درصد ) شامل پنیر ادام ، پنیر سفید فتا ، پنیر سوئیس ، پنیر چدار ، پنیر گودا و پنیر لیقوان است .
۳- پنیرهای با رطوبت زیاد ( ۴۵ تا ۵۵ درصد ) شامل موتزارلا ، کممبرت ، پنیر محلی ، پنیر پیتزا و پنیر آبی می‌شوند .
۴- پنیرهای با رطوبت خیلی زیاد ( ۸۰ تا ۸۵ درصد ) شامل پنیر کاتیج ، ریکوتا ، پنیر ایمپاستاتا ، پنیر نوفشاتل و پنیر خامه‌ای است .